تقصیر ما است؟

تقصیر ما بود؟

شاید

از همان آغاز

که با چهار اسکناس

پاهامان را اره کردیم،

شاید تقصیر ما است:

هنوز نشسته ایم

در این راهی که شک

در انتهای آغوشش

-مثل کف پای پیرِکلاغی-

پینه بسته است.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد