تقصیر ما بود؟
شاید
از همان آغاز
که با چهار اسکناس
پاهامان را اره کردیم،
شاید تقصیر ما است:
هنوز نشسته ایم
در این راهی که شک
در انتهای آغوشش
-مثل کف پای پیرِکلاغی-
پینه بسته است.